Cemal Süreya Sözleri

Annesinden dayak yediği halde, yine ‘Anne’ diye ağlayan bir çocuktur aşk.

 Yeter, aklından çıkar artık onu diyor kimileri. Siz de aklınızla değil de, yüreğinizle sevseydiniz anlardınız beni.

 Biliyorsun, ben hangi şehirdeysem, Yalnızlığın başkenti orası.

 Hiçbir şeyim yok akıp giden sokaktan başka keşke yalnız bunun için sevseydim seni

Yalnızlık bir ovanın düz oluşu gibi birşey.

Saat 12′den sonra her içki şaraptır.

 Niye mi koşarsın böyle ufka doğru Pir Sultan mı ısmarladı seni, kızılırmaktan öte Sivas’a doğru.

 Kehanet adlı kısacık bir şiir buldum. Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.

 Neden yorgunsun sorusuna cevap aramaktan, ‘Ve bunu sormasınlar diye gülümsemekten yoruldum.

 Hayat benimse eğer kimse karışamaz ve biliyorum ki herkesle dost olunmaz. Aşka gelince bir kere sevdim işte, bir daha işim olmaz.

 Ben nerde bir çift göz gördümse, tuttum onu güzelce sana tamamladım, sen binlerce yaşayasın diye yaptım bunu.

 Ne demiş uçurumda açan çiçek,Yurdumsun ey uçurum!..

 Unutma ki İnsanlarımız gibi aşkımız da,kazılarla bulacak kendi güneşini..

 Tek yanlı aşk kişiyi nasıl aptallaştırıyor,nasıl unutmuşum senin bir başkasını sevdiğini..

 Çıkar giderim bu kentten daha olmazsa,sensizliğin bir adı olur,bir anlamı olur belki..

 En koyu yalnızlık bile bir tanığa ihtiyaç duyar…

 Yokluğnu yazmak cenaze arablarını süslemek gibidir.

 Çocuk olsam yeniden.. Bir tek düştüğüm için acısa içim, Ve kalbim; çok koştuğum zaman çarpsa sadece ..

Biliyorsun, ben hangi şehirdeysem yalnızlığın başkenti orası. Ve yine sevgili çocuk, biliyorsun, kişi tutkularıyla yalnızlığını adlandırıyor o kadar.

 Önce sevdiğiniz terk eder sizi,ardından uykunuz.Sonra ne sevdiğiniz geri gelir ne de uykunuz..

 Hayatımı başka hiçbir hayatla değiştirmek istemediğime göre, demek ki mutsuz değilim

Özlem kapıda yine, zarf zarf akıyor kapımın altından,gülümsemen bırakmıyor gözlerimi,üzerimde olacakların rehaveti,nasıl oldu…? bilmiyorum… bilen var mı???

 Okyanusta ölmez de insan, gider bir kaşık ”sevda” da boğulur…

 Evet, gün geliyor bıkıyorum senden, ama İstanbul’dan bıkmak gibi bir şey bu..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder