Aslında bu Sensizlik yok mu diyecektim ama Sensizlik yine de yalnızlık oluyor benim için. Bohem bir hayat mi düşlerimdeki... Varsın olmasın sen olmayacaksan.
Şimdi günün ilk ışıklarını bekliyorum. Merhaba derken yeni güne, sende geleceksin yeni günle birlikte, biliyorum... Kızıllıgında geleceksin gökyüzünün.
Tutunca ellerini, seninle kocaman bir dağ gibi dik dururcasına kallavi oluyor yüreklerimiz. Hasretin zindan olsa da, ışığım yine gözlerinden parlıyor... Ve umudum tutuklu kalıyor ışığına.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder