Paylaştıkça çoğalan yaşamı
Damarlarımda gezdiren tutku,
Yitik bir sevda adı altında
Alevlenen gülüş tanecikelerimi
Ve cesaret dolu haykırışlarla
Beslediğim acı ağıtları,
Kimi zaman savurur sonsuz maviye...
Şimdi bir yıldız ki hesap sorar,
Gül açsada bedenlerimizdeki
O kokusuz, renksiz
Ve kırılgan çiçeklerimiz...
Önce bu ağır köpek yalnızlığımız
Ve ardından dağılan toz bulutları
Toz bulutları ve yalnızlığımız
Ve kanayan yaralarımız terketti
Usulca yüreğimizde söylenen
Ve gün gelip çığlıklarla düşen
Çığlıklarla ağıtlarımıza düşen
Yağmur ve kar terketti gecelerimizi...
Yas tutar gökyüzü, oğullarının ardından
Ağıtlarımıza çığlıklarla düşen
"yağmur" ve "kar" ın ardından
Özlem yüklü türküler yakarak,
Ölüm diye yazılır ay zirvesine
Gecenin ürkütücü karanlığına
Ve sessizliğine...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder